پیشگیری اجتماعی از جرایم سازمان‌یافته با تأکید بر نظام حقوقی ایران

نوع مقاله : علمی تخصصی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه تهران

2 دانشجوی دکتری حقوق کیفری و جرم شناسی دانشگاه عدالت

چکیده

 
«جرایم سازمان‌یافته»، از مهم­ترین معضلات قرن بیست و یکم محسوب می‌شوند. این جرایم توسط گروه‌های جنایی که دارای سه عضو یا بیشتر، سلسله مراتب وحدت فرماندهی نظم شدید و اهداف مالی و مادی هستند، ارتکاب می‌یابند. ارتکاب این جنایات آثار سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی زیانباری هم در سطح ملی و هم سطح بین‌المللی به بار می‌آورد و حتی موجودیت دولت‌ها و ملت‌ها را تهدید می کند. جامعۀ بین‌الملل و در رأس آن سازمان ملل متحد، در اواخر قرن بیست و یکم فکر تدوین یک سند بین‌المللی لازم الاجرا را به منظور ایجاد هماهنگی و همکاری برای مبارزه با این جنایات میان دولت‌ها مطرح نمود. نهایتاً پیش‌نویس کنوانسیون تهیه و در دسامبر 2000 در پالرمو (ایتالیا) برای امضا دولت‌ها مفتوح گردید و به امضای 147 کشور رسید. اتخاذ روش­های پیشگیری با رویکرد پیشگیری اجتماعی می­تواند بر وضعیت‌های مجرمان سازمان‌یافته مؤثر واقع شود و از این طریق میزان وقوع این جرایم کاسته می­شود. نگارندگان در این مقاله با روش تحلیلی ـ توصیفی به واکاوی رویکرد جمهوری اسلامی ایران در قبال پیشگیری اجتماعی از جرایم سازمان‌یافته خواهند پرداخت

کلیدواژه‌ها